TRANSİSTÖRLER

Transistörler elektroniğin en temel elemanlarıdır. İnsanların yapı taşları nasıl hücreler ise, işlemcilerin yapı taşları da transistörlerdir.

Girişine uygulanan sinyali yükselterek gerilim ve akım kazancı sağlayan, gerektiğinde anahtarlama elemanı olarak kullanılan yarı iletken bir elektronik devre elemanıdır.
 

Emiter, beyz ve kollektör olmak üzere üç ucu vardır. En çok kullanılan yarı iletken devre elemanıdır.
PNP ve NPN olmak üzere iki çeşittir.

PNP transistörler:

NPN Transistörler:

Transistörler P tipi ve N tipi yarı iletken maddelerin birleşmesinden meydana gelir. 

Sembolde okun olduğu taraf her zaman emiterdir. Ok dışarı doğru ise NPN, ok içeri doğru ise PNP transistördür.

Transistörlerin en önemli özelliği büyük akımı küçük bir akımla kontrol etme imkanı sağlamasıdır. Transistörün kollektör ve emiter akımı beyz akımından çok büyüktür.

Bir transistörün çalışma şartı; 

beyz - emiter arası doğru polarize, beyz - kollektör arası ters polarize edilmesidir. 

Bu şart PNP ve NPN transistörlerin her ikisi içinde geçerlidir.

Transistör çalışmaya başladığında IB (beyz akımı), IC (kollektör akımı) ve IE (emiter akımı) olmak üzere üç akım oluşur. Beyz akımı çok küçük bir akımdır. Emiter akımı: beyz akımı ile kollektör akımlarının toplamına eşittir.